Çocukluğumuzun Yalanları

Küçükken ebeveynlerimizin bizleri yapmamızı istemedikleri şeylerden uzak tutmak için birçok yalan uydurduğu bir gerçektir. Bazen bunun bizler üzerinde ne gibi kalıcı etkiler bırakabileceğini düşünemezler. Çocuk aklı işte her şeye inanır ve inandığı şeyin doğru olmadığını öğrendiği ana kadar da ona sıkı sıkıya tutunur. Hepimiz “öcü” diye bir yaratığı hayallerimizde şekillendirmişizdir. Yemeğini ye yoksa öcüler yer seni, uslu dur yoksa öcülere veririm seni. Birbirimizi kapının arkasından pat diye fırlayıp “böööööö öcü” diye korkutmamış mıyızdır çoğu kez? Bu “öcü” hepimizin kafasında farklı bir şekilde canlanmıştır. Ben bu öcüyü kafamda puslu siyah renkte insan silueti olarak hayal ettim. Kafası vardı ama yüzünü hiçbir zaman şekillendiremedim beynimde. Gizemini hep korudu benim için. Çocukluğumun en karanlık köşelerinde beni alıp götürmeye hazırlıklı olarak yaramazlık yapayım diye bekledi. Yaptığım zamanlar azdı ama çok şükür o anlarda da annem insaflı çıktı. Hiçbir zaman vermedi beni onlara. Gerçekten bu “öcü” nedir ve nerden gelmiştir bilmiyorum ama korkutucu bir şey için değişik bir isme sahip olduğu aşikar. Birde bu öcülerin çocuklarla ne alıp veremediği var onu bilmiyorum. Çünkü belli bir yaştan sonra hiçbir korkutucu yanları kalmıyor. Bütün etkileri çocuklarda. Trafikte iki yetişkinin birbirine “niye sinyal vermedin öcüler yesin seni” yada “bütün suç senin öcülere verilesice adam” dediğini duydunuz mu? Bu lafı duyan hiçbir yetişkin “aman abi gözünü seveyim verme beni öcülere” demez. Öyle olsa bugün ülkemizde çoğu mahkeme kararı “sanığın öcülere verilmesine” diye sonuçlanır ve hakim kalemini kırardı. Oysa öcünün etkisi geçiyor belli bir yaştan sonra. Yaramaz çocuklarla besleniyor bunlar nedense. “Buyrun öcü bey, elimizde yaramaz çocuk kalmadı ama çok açız derseniz uslu verebiliriz” sorusuna öcü : “Yok ben almayım. Uslu çocuk sabaha kadar uyutmaz beni, gaz yapar şimdi” diye cevap veren bir şey olmalı bence. Çok şükür ben çok yaramaz bir çocuk değilmişim demek ki. Şu an hayatta olmamdan ve burada sizlerle birlikte ayı olarak varlığımı sürdürmemden belli.